Mycofenolzuur: gevaar van nieuwe SARS-CoV-2-varianten voor patiënten!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Uit onderzoek bij UKE blijkt dat mycofenolzuur SARS-CoV-2-varianten kan bevorderen. Resultaten gepubliceerd in PNAS.

Forschung am UKE zeigt, dass Mycophenolsäure SARS-CoV-2-Varianten begünstigen kann. Ergebnisse veröffentlicht in PNAS.
Uit onderzoek bij UKE blijkt dat mycofenolzuur SARS-CoV-2-varianten kan bevorderen. Resultaten gepubliceerd in PNAS.

Mycofenolzuur: gevaar van nieuwe SARS-CoV-2-varianten voor patiënten!

Een nieuwe studie door onderzoekers van het Universitair Ziekenhuis Hamburg-Eppendorf (UKE) en de Ruhr Universiteit Bochum vestigt de aandacht op een alarmerend aspect van de COVID-19-pandemie. Zoals news.rub.de meldt laat het onderzoek zien dat het immuunremmende actieve ingrediënt mycofenolzuur (MPA) de opkomst van nieuwe SARS-CoV-2-virusvarianten kan bevorderen. Dit komt uit uitgebreide onderzoeken die specifieke mutaties in het genoom van het virus hebben geïdentificeerd, waaronder SP812R, ORF3 Q185H en ES6L.

MPA wordt gebruikt als antimetaboliet om het immuunsysteem specifiek te onderdrukken, bijvoorbeeld na orgaantransplantaties. Wat vooral interessant is, is dat de antivirale werking van MPA is aangetoond tegen UV-gestresste virussen zoals SARS-CoV-2, respiratoir syncytieel virus (RSV) en Mpox-virus (MPXV). Maar Dr. Toni Luise Meister, de eerste auteur van de studie, waarschuwt: “Onder immunosuppressieve omstandigheden kunnen nieuwe virusvarianten ontstaan, wat een toenemend risico met zich meebrengt voor patiënten met een verzwakt immuunsysteem”, zegt Meister.

Virale aanpassingsmechanismen

De onderzoekers laten zien dat hoewel MPA antivirale eigenschappen heeft, virussen zoals SARS-CoV-2 het remmende mechanisme kunnen omzeilen door zich aan te passen. Deze bevinding wordt ook gevonden in het uitgebreide onderzoek naar de anti-SARS-CoV-2-activiteit van mycofenolzuur en de vergelijking ervan met andere verbindingen, die te vinden is in een publicatie van het Japan Agency for Medical Research and Development. Uit deze onderzoeken is gebleken dat MPA de virale RNA-niveaus met ongeveer een factor 100 kan verlagen, waardoor een significante halfmaximale effectieve concentratie (EC50) van 0,87 µM kan worden bereikt.

Een ander belangrijk punt is dat begrip over immuniteit cruciaal is in de wereld van vandaag. Houd er rekening mee dat het gebruik van MPA niet alleen verband houdt met een antiviraal effect, maar ook met de mogelijkheid van virusmutaties. Een solide basis voor deze overwegingen is ook te vinden in het Virology Journal, waar de zoönose en de aanpassingsmechanismen van het coronavirus worden beschreven.

Een gesprek over risico’s en kansen

Omgaan met MPA brengt zowel risico's als kansen met zich mee. Het valt niet te ontkennen dat het medicijn erg populair is bij post-transplantatietherapie. Maar gezondheidsorganisaties moeten zich ervan bewust zijn dat nieuwe varianten niet alleen voortkomen uit een gebrek aan immuniteit, maar ook uit het gebruik van therapeutische maatregelen. Verdere studies zijn nodig om de langetermijneffecten van MPA op virusvarianten beter te begrijpen.

De resultaten van dit onderzoek, gepubliceerd op 9 juli 2025 in het tijdschrift *Proceedings of the National Academy of Sciences*, zijn zowel een waarschuwing als een oproep tot verder onderzoek naar hoe we omgaan met virussen in een steeds complexer wordende wereld.