Saksen heeft onmiddellijke maatregelen nodig voor effectieve civiele bescherming!

Saksen heeft onmiddellijke maatregelen nodig voor effectieve civiele bescherming!

In Saksen is er veel inhaalpotentieel op het gebied van civiele bescherming, wat inmiddels door verschillende partijen nadrukkelijk wordt benadrukt. De Saksische minister van Binnenlandse Zaken Armin Schuster maakt in een actueel rapport duidelijk dat het tijd is om de structuren op het gebied van civiele bescherming en rampenbescherming te moderniseren en zo te voldoen aan de eisen van de nationale defensie. Hoewel de federale overheid fundamenteel verantwoordelijk is voor deze gebieden, vertoont zij aanzienlijke tekorten op belangrijke gebieden, zoals de waarschuwingsinfrastructuur en de levering van voorraden aan de bevolking. Deze tekortkomingen werden ook aangepakt in het regeerakkoord van de nieuwe federale regering, waarin civiele bescherming een hogere prioriteit kreeg, aldus MZ.de.

Een zorgwekkend feit: er zijn geen openbare opvangcentra in Saksen. De opvangcentra die in Oost-Duitsland bestonden, werden na de hereniging niet geïntegreerd in het huidige opvangconcept. Deze kloof betekent dat de Saksische deelstaatregering de komende tien jaar een grote financiële inspanning van naar schatting tien miljard euro zal moeten verwachten om de noodzakelijke aanpassingen aan de rechtsgrondslag en de ontwikkeling van de zorgcapaciteiten mogelijk te maken. Deze fondsen zijn essentieel voor de implementatie van het uitrustingsconcept van de federale overheid om de burgers een uitgebreide bescherming te garanderen in geval van een ramp.

Voorbereiden op rampen

Rampenbescherming speelt een sleutelrol in Saksen, zo legt de deelstaatregering uit. In het hoofdstuk “Rampbescherming” wordt duidelijk gesteld dat de belangrijkste taken het beschermen van mensenlevens en het waarborgen van de levering van essentiële goederen zijn. Er is sprake van een ramp wanneer de reguliere strijdkrachten worden overweldigd en een gecoördineerde reactie onder leiding van de rampenbeheersingsautoriteit noodzakelijk wordt. De verschillende bestuursniveaus, van districten tot de hoogste autoriteit voor rampenbestrijding in het Saksische ministerie van Binnenlandse Zaken, werken hand in hand. Het doel is om zo goed mogelijk voorbereid te zijn op noodsituaties, zoals Population Protection Saxony beschrijft.

De taken van de rampenbestrijdingsautoriteiten zijn duidelijk omschreven en omvatten het opstellen van rampenplannen en de regelmatige uitvoering van oefeningen. Deze zijn niet alleen essentieel voor de autoriteiten zelf, maar ook voor alle betrokken instellingen en particuliere hulporganisaties. Tijdens een operatie moeten alle middelen snel worden gemobiliseerd. Het proces is zo ingericht dat bij een massa-incident binnen zeer korte tijd alarm- en operationele plannen in werking treden. Klinieken zoals de St. Georgkliniek in Leipzig zijn hierop voorbereid en bieden 24 uur per dag alle relevante specialismen aan, zodat ze snel kunnen handelen bij een grootschalig incident.

Organisatiestructuur

De structuur van de rampenbestrijdingsautoriteiten in Saksen bestaat uit drie fasen. De lagere rampenbestrijdingsautoriteiten in de 10 districten en 3 onafhankelijke steden zijn verantwoordelijk voor de onmiddellijke voorbereiding en het beheer van de rampenbestrijding ter plaatse. De hoogste autoriteit, het Saksische Ministerie van Binnenlandse Zaken, heeft onder meer de centrale taak om de staatsbrandweer- en rampenbestrijdingsschool op te zetten en de aanschaf van uitrusting voor rampenbestrijding te organiseren. Deze duidelijke structuur wordt geregeld door de Saksische Rampenbeschermingswet, waarvan een nieuwe versie op 24 maart 1999 werd gepubliceerd en sindsdien voortdurend wordt bijgewerkt, zoals te vinden op revosax.sachsen.de.

Over het geheel genomen werd duidelijk dat de rampenbestrijding in Saksen nog steeds veel ruimte voor verbetering heeft. Het is belangrijk om niet alleen aanvullende financiële aanpassingen door te voeren, maar ook om de structuren en maatregelen te heroverwegen om de bevolking zo goed mogelijk te beschermen tegen onvoorziene gebeurtenissen. Een proactieve aanpak van dit vraagstuk zou de veiligheid van burgers op de lange termijn aanzienlijk kunnen verbeteren.