Relikty Focus: Bones of the Saints łączą wiarę i historię

Relikty Focus: Bones of the Saints łączą wiarę i historię

St. Georg, Deutschland - Relikty, te często małe kawałki ciała świętego, odgrywają centralną rolę w Kościele katolickim. Dzisiaj zajmujemy się znaczeniem i radzeniem sobie z tymi fascynującymi przedmiotami, które dla wielu wierzących reprezentują pomost dla Świętych. Martin Colberg, archiwista archidiecezji Hamburga, szczegółowo wyjaśnia, że ​​relikty często składają się z kości, ponieważ są one od dawna zachowane. Niedawno spakował małą kość świętego Ansgara, który mieszkał w IX wieku i przyniósł chrześcijaństwo do Hamburga, na relikwia w Mariendom w St. Georg. Według są kanonami, które są konieczne, abyś mógł być sędziany, często długi.

Watykan opublikował teraz nową instrukcję dotyczącą relikwii, która jest skierowana specjalnie do biskupów. Ta instrukcja, znana pod tytułem „Relikty w kościele: autentyczność i przechowywanie”, obejmuje dziesięć stron i ma na celu zapewnienie autentyczności relikwii i odpowiednio uregulowanie ich, w jaki sposób biskupi powinni obsłużyć te obiekty. Zezwolenie ze strony kościoła jest niezbędne, zanim kończyny zmarłego, które mają być błogie lub kanonizować, mogą zostać usunięte. Według Katholisch.de pozostaje ściśle.

Dokonuje się również rozróżnienia między reliktami pierwotnymi i wtórnymi. Główne relikwie to zwłoki, części ciała, a nawet popiół błogosławionych lub świętych, podczas gdy wtórne relikty są mniejszymi częściami ciała lub przedmiotami, które zetknęły się z ich kościami. W przypadku wtórnych relikwii ważne jest, aby było to traktowane z godnością i podziwem, aby uniknąć przesądów.

Postawa wiernych

Relikty mają szczególne znaczenie dla katolików, ponieważ nawiązują osobiste powiązanie ze świętymi. Wielu wierzących czuje się komfortowo w obecności tych przedmiotów, które przypominają męczenników i świętych. Jednak w przypadku niekatolików temat relikwii często może wydawać się dziwny. Może się więc zdarzyć, że neutralny pogląd reliktu jest niezrozumiały, podczas gdy ma głębsze znaczenie dla wierzących.

Dyskusja na temat relikwii zyskuje nową wybuchowość, ponieważ wiele kościołów zostało odbudowanych po drugiej wojnie światowej, a społeczności zmniejszyły się. Relikty z definiowanego kościoła św. Maximiliana Kolbe znajdują teraz swoje miejsce w St. Maria w Harburgu, podczas gdy w kościele św. Petrusa w Finkenwerder relikwia św. Teresji w Lisieux została widoczna w świątyni wierzących.

Kolejnym ekscytującym punktem jest beatyfikacja arcybiskupa 17 maja, która została zamordowana przez armię radziecką w 1942 r. Wyzwanie polega na tym, że do tej pory nie znaleziono żadnych ludzkich szczątków, co oznacza, że ​​nie ma dostępnych reliktów.

Debata na temat relikwii pozostaje przy życiu i odzwierciedla złożony związek między historią, wiarą i współczesnymi wytycznymi kościelnymi. To zadziwiające, w jaki sposób tradycja i dzisiejsza praktyka kościoła przeplatają się nawzajem i jak relikwie nadal reprezentują fascynujący temat wśród osób odwiedzających dom.