Νέα όπερα στο Hafencity: Ανάμεσα στον πολιτισμό και την αποικιακή ευθύνη!
Νέα όπερα στο Hafencity του Αμβούργου: χρηματοδότηση από τον Klaus-Michael Kühne, κριτική για την έλλειψη ιστορικής ευαισθησίας και μνημείου.

Νέα όπερα στο Hafencity: Ανάμεσα στον πολιτισμό και την αποικιακή ευθύνη!
Στη ζωντανή καρδιά του Hafencity του Αμβούργου, πιο συγκεκριμένα στο Baakenhöft, υπάρχουν νέα και αμφιλεγόμενα σχέδια για την κατασκευή μιας όπερας. Αυτά τα έργα όχι μόνο πυροδοτούν ενθουσιασμό αλλά και έντονες συζητήσεις στην πόλη. Μεγαλόφωνος Νέος κόσμος Οι πολίτες του Αμβούργου έχουν ήδη εγκρίνει τα σχέδια της Γερουσίας, τα οποία πρόκειται να χρηματοδοτηθούν με γενναιόδωρη δωρεά 330 εκατομμυρίων ευρώ από τον δισεκατομμυριούχο Klaus-Michael Kühne. Ωστόσο, η προσμονή του αρχιτεκτονικού έργου τέχνης που σχεδίασε ο Δανός όμιλος Bjarke Ingels επισκιάζεται από σοβαρές ανησυχίες και επικριτικές φωνές από τον ακαδημαϊκό χώρο.
Ποιος ο λόγος της εξέγερσης; Ιστορικά, το Baakenhöft δεν ήταν μόνο ένα γραφικό hotspot, αλλά και μια κεντρική τοποθεσία κατά τη διάρκεια της γερμανικής γενοκτονίας κατά των Herero και Nama μεταξύ 1904 και 1908. Περίπου το 95% όλων των Γερμανών στρατιωτών που συμμετείχαν σε αυτές τις σκληρές ενέργειες κινητοποιήθηκαν από αυτήν την τοποθεσία. Οι επιστήμονες ζητούν λοιπόν ένθερμα την ίδρυση μνημείου ή κέντρου τεκμηρίωσης προκειμένου να τιμήσουν επαρκώς το σκοτεινό παρελθόν και όχι να το συγκαλύψουν. Τα αιτήματα αυτά υποστηρίζονται από καθηγητές πολεοδομίας και θεατρικών σπουδών και έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα σημερινά κατασκευαστικά σχέδια, τα οποία είναι ηχηρά Ιστολόγιο αποικιοκρατίας μη σεβόμενοι την αυθεντική κληρονομιά των γεγονότων εκείνης της εποχής.
Ιστορική κληρονομιά και ευθύνη
Η συζήτηση για την τοποθεσία της νέας όπερας πηγαίνει βαθιά στην ιστορία του Αμβούργου. Η πόλη πάντα επωφελήθηκε από τις αποικιακές της διασυνδέσεις και ωφελήθηκε από αυτές τις συνθήκες τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά. Οι ηθοποιοί του Αμβούργου συμμετείχαν ενεργά σε αποικιακές δραστηριότητες και η ευθύνη για φρικαλεότητες, όπως η γενοκτονία των Herero και του Nama, βαραίνει πολύ την ιστορία της πόλης. Η συνειδητοποίηση ότι οι πολίτες του Αμβούργου συμμετείχαν σε παιχνίδια πολιτικής εξουσίας και στην καταπίεση λαών όπως στη Ντουάλα του Καμερούν, πρέπει να είναι μέρος της διαδικασίας συμβιβασμού. Αυτό τονίζεται επίσης από το άρθρο στον ιστότοπο της πολιτιστικής αρχής του Αμβούργου, το οποίο υπογραμμίζει τη συμμετοχή του Αμβούργου στην αποικιοκρατία: Hamburg.de.
Οι επιστήμονες ζητούν να δημιουργηθεί ένα κέντρο τεκμηρίωσης για την αποικιοκρατία και τη γενοκτονία παράλληλα με τα σχέδια κτιρίου της όπερας. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί ότι η αποικιακή κληρονομιά δεν θα ξεχαστεί και ότι θα ρίξει το κατάλληλο φως στην ιστορική ευθύνη. Επιπλέον, το κλείσιμο του ερευνητικού κέντρου «Η (μετα)αποικιακή κληρονομιά του Αμβούργου», που ανταποκρίθηκε στις αντιρρήσεις για το αναπτυξιακό σχέδιο, θεωρείται ως ανησυχητικό μήνυμα. Τίθεται το ερώτημα πώς θέλει να αντιμετωπίσει το Αμβούργο την ιστορία του και τι ρόλο διαδραματίζουν πραγματικά σε αυτό οι πολιτιστικοί θεσμοί.
Κριτική και απαιτήσεις
Η κριτική για τις τρέχουσες εξελίξεις γίνεται όλο και πιο έντονη. Η απόρριψη προτάσεων για μνημείο και κοινωνική στέγαση δείχνει μια ανησυχητική κατεύθυνση στον πολεοδομικό σχεδιασμό που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την κοινωνική συνοχή και την ποικιλομορφία στο Hafencity. Ενώ τα σχέδια για την όπερα μπορεί να θεωρούνται προοδευτικά, αφήνουν μια άσχημη γεύση: την καταστολή μιας σημαντικής ιστορικής αφήγησης. Οι επιστήμονες ζητούν προσεκτική εξέταση των γεγονότων και διαφάνεια για το παρελθόν του χρηματοδότη Kühne, του οποίου η περιουσία προέρχεται εν μέρει από τη μεταφορά των αποστερημένων Εβραίων.
Οι συζητήσεις για τη νέα όπερα στο Baakenhöft δεν είναι μόνο μια συζήτηση για την τέχνη και τον πολιτισμό, αλλά και για την ευθύνη που έχει το Αμβούργο απέναντι στην ιστορία του. Υπάρχουν ακόμα πολλά να κάνουμε εδώ, χωρίς αμφιβολία. Η πόλη καλείται να λάβει στα σοβαρά τις φωνές των επιστημόνων και των πολιτών προκειμένου να δημιουργηθεί ένας χώρος που να ταιριάζει τόσο στον πολιτισμό όσο και στην ιστορία του τόπου.