Herdenking van de slachtoffers van Fritz Honka: het is tijd voor de waarheid!

Herdenking van de slachtoffers van Fritz Honka: het is tijd voor de waarheid!

In Hamburg wordt momenteel gewerkt aan een speciaal monument voor de slachtoffers van de beruchte seriemoordenaar Fritz Honka. historicus Frauke Steinhauser en grafisch ontwerper Eva Muller zetten zich in om het lot van de vrouwen die in de jaren zeventig op brute wijze zijn omgekomen onder het publieke bewustzijn te brengen. Vier vrouwen raakten gevangen in de klauwen van een man die zijn eigen angsten en dromen niet kon beheersen.

De slachtoffers zijn de 42-jarige Gertraud Bräuer, de 54-jarige Anna Beuschel, de 57-jarige Frieda Roblick en de 52-jarige Ruth Schult. Hun levensverhalen worden gekenmerkt door armoede, gebrek aan onderwijs en tragische ervaringen. Over het geheel genomen is Honka's criminele carrière bijzonder schrijnend omdat hij de lichamen van zijn slachtoffers na de moorden in zijn appartement bewaarde - totdat een appartementsbrand tot hun ontdekking in 1975 leidde. Volgens zijn eigen herinneringen kon Fritz Honka zich niet eens de namen van zijn slachtoffers herinneren, wat de tragedie van de situatie nog groter maakte.

Een donker hoofdstuk in Hamburg

Fritz Honka, in 1935 in Leipzig geboren als derde van tien kinderen, leefde een jeugd vol ontberingen. Door de politieke betrokkenheid van zijn vader bij de communistische partij belandde hij in een concentratiekamp. Menify beschrijft hoe zijn latere verhuizing naar Hamburg en het mislukte huwelijk zijn leven verder destabiliseerden. Na een ernstig ongeval waarbij Honka zijn gelaatstrekken misvormde, begon hij zichzelf te verliezen in alcohol en kwam hij op de rosse buurt terecht.

In een tijd dat de Reeperbahn in Hamburg een centrum was voor de criminele wereld, zocht Honka vaak contact met prostituees. Zijn gewelddadige gedrag en seksueel gemotiveerde aanvallen leidden tot aanklachten. Toch kon het systeem hem er niet van weerhouden zijn vier slachtoffers tussen 1970 en 1975 te vermoorden. De omstandigheden rond haar dood zijn schokkend: Bräuer werd vermoord omdat ze weigerde seks te hebben, terwijl de andere vrouwen door bruut geweld omkwamen.

De herontdekking van de slachtoffers

“De samenleving heeft al heel lang geen aandacht meer voor deze vrouwen”, zegt Steinhäuser, die nu onderzoek doet naar de levens van de vier. Bijzonder ontroerend is het verhaal van Anna Beuschel, die tijdens het nazi-tijdperk gevangen zat in het concentratiekamp Ravensbrück en geen gerechtigheid kreeg, zelfs niet toen ze in 1947 terugkeerde naar Hamburg. In 2020 werden ‘asociale’ vervolgers erkend, wat voor velen het licht opende voor een verlate herdenking. De gedenksteen op de begraafplaats Ohlsdorf, die pas in mei 2025 werd opgericht, zal in de toekomst de vrouwen herdenken.

Eva Müller plant een graphic novel die de levensverhalen van de vrouwen op artistieke wijze zal vertellen. Terwijl ze aan Anna's jeugd werkt, hoopt ze dat dit werk niet alleen informeert, maar ook ontroert en tot nadenken aanzet. Bovendien bevatten de dossiers van het Honka-proces slechts beperkte informatie over de vrouwen, wat onderzoek nog moeilijker maakt. Steinhäuser heeft echter een goed talent om meer te weten te komen over de realiteit van het leven van vrouwen en om hun verhalen vast te leggen.

In de jaren zeventig kon de politie de lichamen pas ontdekken toen er brand uitbrak in Honka's appartement. Zijn bekentenis van de moorden kwam veel later, toen hij zijn daden onder invloed van alcohol toegaf. Deze donkere hoofdstukken in de geschiedenis van Hamburg genereren vandaag de dag nog steeds enorme media-aandacht. Het cultuurhistorische onderzoek naar Honka's leven werd niet in de laatste plaats geïnitieerd door de film 'The Golden Glove' van Fatih Akin, die een nieuwe generatie kijkers met deze misdaden confronteerde.

Met deze herdenking hopen de initiatiefnemers de verhalen van de vrouwen en de schaduw die Honka over hun leven wierp levend te houden en in onze herinneringen te verankeren.