Θυμόμαστε τα θύματα του Fritz Honka: Ήρθε η ώρα για την αλήθεια!

Θυμόμαστε τα θύματα του Fritz Honka: Ήρθε η ώρα για την αλήθεια!

Ένα ειδικό μνημείο για τα θύματα του διαβόητου κατά συρροή δολοφόνου Fritz Honka εργάζεται αυτήν την περίοδο στο Αμβούργο. ιστοριογράφος Frauke Steinhäuser και γραφίστας Eva Müller έχουν δεσμευτεί να ευαισθητοποιήσουν τη μοίρα των γυναικών που πέθαναν βάναυσα τη δεκαετία του 1970. Τέσσερις γυναίκες πιάστηκαν στα νύχια ενός άνδρα που δεν μπορούσε να ελέγξει τους φόβους και τα όνειρά του.

Τα θύματα είναι η 42χρονη Gertraud Bräuer, η 54χρονη Anna Beuschel, η 57χρονη Frieda Roblick και η 52χρονη Ruth Schult. Οι ιστορίες ζωής τους χαρακτηρίζονται από φτώχεια, έλλειψη εκπαίδευσης και τραγικές εμπειρίες. Συνολικά, η εγκληματική καριέρα του Honka είναι ιδιαίτερα οδυνηρή επειδή κράτησε τα πτώματα των θυμάτων του στο διαμέρισμά του μετά τις δολοφονίες - μέχρι που μια πυρκαγιά σε διαμέρισμα οδήγησε στην ανακάλυψή τους το 1975. Σύμφωνα με τις δικές του αναμνήσεις, ο Fritz Honka δεν μπορούσε καν να θυμηθεί τα ονόματα των θυμάτων του, προσθέτοντας την τραγωδία της κατάστασης.

Ένα σκοτεινό κεφάλαιο στο Αμβούργο

Ο Fritz Honka, γεννημένος στη Λειψία το 1935 ως το τρίτο από τα δέκα παιδιά, έζησε μια παιδική ηλικία γεμάτη κακουχίες. Λόγω της πολιτικής ανάμειξης του πατέρα του στο κομμουνιστικό κόμμα, κατέληξε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Menify περιγράφει πώς η μετέπειτα μετακόμισή του στο Αμβούργο και ο αποτυχημένος γάμος αποσταθεροποίησαν περαιτέρω τη ζωή του. Μετά από ένα σοβαρό ατύχημα στο οποίο ο Χόνκα παραμόρφωσε τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, άρχισε να χάνει τον εαυτό του στο αλκοόλ και βρέθηκε στην περιοχή με τα κόκκινα φανάρια.

Σε μια εποχή που το Reeperbahn του Αμβούργου ήταν κέντρο του εγκληματικού κόσμου, η Honka αναζητούσε συχνά επαφή με ιερόδουλες. Η βίαιη συμπεριφορά του και οι επιθέσεις με σεξουαλικά κίνητρα οδήγησαν σε κατηγορίες. Ωστόσο, το σύστημα δεν μπόρεσε να τον αποτρέψει από το να δολοφονήσει τα τέσσερα θύματά του μεταξύ 1970 και 1975. Οι συνθήκες γύρω από τον θάνατό της είναι συγκλονιστικές: η Bräuer σκοτώθηκε επειδή αρνήθηκε να κάνει σεξ, ενώ οι άλλες γυναίκες πέθαναν μέσω βίαιης βίας.

Η εκ νέου ανακάλυψη των θυμάτων

«Η κοινωνία δεν έχει ασχοληθεί με αυτές τις γυναίκες για πολύ καιρό», λέει ο Steinhäuser, ο οποίος τώρα ερευνά τις ζωές των τεσσάρων. Ιδιαίτερα συγκινητική είναι η ιστορία της Anna Beuschel, η οποία φυλακίστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ravensbrück κατά τη διάρκεια της ναζιστικής περιόδου και δεν δικαιώθηκε ακόμη και όταν επέστρεψε στο Αμβούργο το 1947. Το 2020 αναγνωρίστηκαν «αντικοινωνικοί» διωκόμενοι, γεγονός που για πολλούς άνοιξε το φως σε καθυστερημένα μνημόσυνα. Η αναμνηστική πέτρα στο νεκροταφείο Ohlsdorf, που ανεγέρθηκε μόλις τον Μάιο του 2025, θα μνημονεύει τις γυναίκες στο μέλλον.

Η Eva Müller σχεδιάζει ένα graphic novel που θα αφηγείται τις ιστορίες της ζωής των γυναικών με καλλιτεχνικό τρόπο. Καθώς εργάζεται πάνω στα παιδικά χρόνια της Άννας, ελπίζει ότι αυτό το έργο όχι μόνο ενημερώνει, αλλά και αγγίζει και προκαλεί σκέψη. Επιπλέον, τα αρχεία της δοκιμής Honka περιέχουν περιορισμένες μόνο πληροφορίες για τις γυναίκες, γεγονός που καθιστά την έρευνα ακόμη πιο δύσκολη. Ωστόσο, ο Steinhäuser έχει μια καλή ικανότητα στο να μαθαίνει περισσότερα για την πραγματικότητα της ζωής των γυναικών και να διατηρεί τις ιστορίες τους.

Στη δεκαετία του 1970, η αστυνομία κατάφερε να ανακαλύψει τα πτώματα μόνο όταν ξέσπασε φωτιά στο διαμέρισμα της Χόνκα. Η ομολογία του για τους φόνους ήρθε πολύ αργότερα, όταν παραδέχτηκε τις πράξεις του υπό την επήρεια αλκοόλ. Αυτά τα σκοτεινά κεφάλαια στην ιστορία του Αμβούργου εξακολουθούν να προκαλούν τεράστιο ενδιαφέρον στα μέσα ενημέρωσης σήμερα. Η πολιτιστική-ιστορική εξέταση της ζωής της Honka ξεκίνησε κυρίως από την ταινία «The Golden Glove» του Fatih Akin, η οποία έφερε αντιμέτωπη μια νέα γενιά θεατών με αυτά τα εγκλήματα.

Με αυτόν τον εορτασμό, οι εμπνευστές ελπίζουν να κρατήσουν ζωντανές τις ιστορίες των γυναικών και τις σκιές που έριξε η Honka στη ζωή τους και να τις ενσωματώσουν στις αναμνήσεις μας.