Losse posters in Harburg: Voorbijganger slaat alarm – wie is verantwoordelijk?
Een incident in Eißendorf: losse posters van reclamezuilen vormen bij harde wind een gevaar. Controle vereist!

Losse posters in Harburg: Voorbijganger slaat alarm – wie is verantwoordelijk?
Het was donderdagmiddag toen een voorbijganger aan de Ehestorfer Weg 94 in Harburg een vreemd maar gevaarlijk scenario tegenkwam. Rond 12.30 uur kwamen verschillende posters van een reclamezuil en belandden ruw op het trottoir. Om de vervelende omstandigheden tegen te gaan, ging de vrouw gewoon op het losse reclamemateriaal staan om te voorkomen dat het door de wind op de weg zou waaien. Haar onmiddellijke telefoontje naar de politie was echter frustrerend, omdat ze niet geloofden dat ze verantwoordelijk waren. Deze situatie werpt licht op de gevaren van onjuist gemonteerde posters, vooral tijdens sterke windstoten.
Een paar dagen geleden vond een soortgelijk incident plaats in de Lühmannstrasse in Eißendorf. Door de harde wind werden daar posters van een reclamezuil gescheurd en werd ook een geparkeerde auto beschadigd. Beide incidenten herinneren ons duidelijk aan de noodzaak van regelmatige inspecties van dergelijke advertentieruimtes. Want reclamezuilen zijn veel meer dan alleen simpele reclamemedia; Sinds hun uitvinding in 1855 zijn ze een integraal onderdeel van de zichtbaarheid in de stedelijke ruimte. De Berlijnse drukker Ernst Litfaß wilde met zijn uitvinding een einde maken aan wilde posters en zorgde ervoor dat de eerste 100 zuilen in Berlijn werden neergezet. Eind 2005 waren er in heel Duitsland maar liefst 51.000 van hen.
Reclamezuilen toen en nu
Reclamezuilen zijn inmiddels een populair medium voor culturele evenementen en lokale bedrijven die reclame willen maken voor hun evenementen. Hun ronde vorm zorgt ervoor dat de posters van alle kanten goed zichtbaar zijn. Een ander pluspunt is dat adverteerders er zeker van kunnen zijn dat hun posters tijdens de geboekte periode niet worden afgedekt, wat vooral belangrijk is in tijden van vervelende wilde posters. Deze zuilen zijn niet alleen een kosteneffectieve advertentieoplossing, ze zijn door de jaren heen ook uiterst betrouwbaar gebleken.
De populariteit van de reclamezuilen blijft onverminderd bestaan, al worden momenteel in Berlijn 2.500, waarvan sommige historische exemplaren, ontmanteld vanwege de nieuwe aanbesteding voor buitenreclame. Deze maatregel heeft gevolgen voor oude materialen zoals asbestvervuilde kolommen van eterniet en beton. De uitwisseling wordt echter begeleid door de regering van de Senaat, die al nieuwe vergunningen heeft afgegeven voor moderne reclamezuilen. Tegelijkertijd maken de inkomsten uit buitenreclame, ook wel OOH (Out of Home) genoemd, een enorme groei door.
In Duitsland bedroeg de groei van de advertentie-inkomsten tussen 2010 en 2018 ruim 5%, terwijl de totale omzet in deze sector wereldwijd jaarlijks met 4,1% steeg. Deze ontwikkelingen laten zien dat de reclamezuilen, die ooit voornamelijk werden gebruikt voor oorlogsberichten en verkiezingsoproepen, vandaag de dag nog steeds relevant zijn.
Innovaties in buitenreclame
Ook de toekomst van reclamezuilen lijkt veelbelovend dankzij de digitalisering. Er worden steeds meer digitale buitenreclameruimtes gebruikt en de verkoop van digitale formaten is sinds 2014 jaarlijks met maar liefst 16% gegroeid. Bedrijven als Ströer vertrouwen steeds meer op de combinatie van traditionele en digitale buitenreclame om hun omzet duurzaam te verhogen. Dit komt ook tot uiting in het feit dat het aantal reclamezuilen in de toekomst waarschijnlijk zal toenemen, wat voor een goede hand spreekt in de omgang met advertentieruimte.
De incidenten in Harburg en Eißendorf moeten daarom niet alleen als geïsoleerde gevallen worden gezien, maar als een belangrijke indicatie van de noodzaak om regelmatig de veiligheid van reclamemedia zoals reclamezuilen te controleren. We vinden tenslotte allemaal de veiligheid op onze wegen belangrijk. Wat is er dan mooier dan ervoor te zorgen dat de reclamezuilen ook in de toekomst veilig en aantrekkelijk blijven voor alle voorbijgangers?