750 lat Eimsbüttel: splendor, historia i piękna Marianna!

750 lat Eimsbüttel: splendor, historia i piękna Marianna!

Eimsbüttel obchodzi w tym roku 750-lecie istnienia. Dzielnica Hamburga ma bogatą historię, począwszy od skromnych początków z pięcioma do sześcioma gospodarstwami rolnymi po prężnie rozwijające się centrum kultury i polityki. Jak podaje MoPo, w ostatnich dziesięcioleciach Eimsbüttel stało się domem dla wielu ważnych kin i żywej tradycji kinowej.

Pierwotnie Eimsbüttel był spokojnym obszarem wiejskim, ale stopniowo dzielnica przekształciła się w tygiel kulturowy, w którym szczególnie mógł rozwijać się przemysł kinowy. Na historycznej ulicy Wielkanocnej powstało największe i najnowocześniejsze kino w mieście – Pałac Emelka, który otworzył swoje podwoje w 1928 roku i liczył prawie 1500 miejsc. Młodsze pokolenie przyciągają przytulne kina miejskie, takie jak Blimp i Abaton, które ożywiają kulturę kinową szczególnym urokiem.

Kina w Eimsbüttel

Eimsbüttel był niegdyś prawdziwą twierdzą kinową w Hamburgu. Istniało wiele małych i dużych kin, z których wiele zostało zniszczonych podczas II wojny światowej lub można je było jedynie częściowo odbudować. Niestety, z biegiem czasu doświadczenia kinowe zostały znacznie ograniczone wraz z pojawieniem się telewizji w latach sześćdziesiątych. Przyzwyczajenia widzów się zmieniły, ale ruch studencki i alternatywny lat 70. przyniósł powiew świeżości i nową kulturę filmową.

• Das Blimp: Gegründet um 1977, bekannt für seine Alternative Filme.
• Das Capitol Lichtspieltheater: Eröffnet 1926, nach dem Krieg mehrfach beschädigt und schließlich 1962 geschlossen.
• Die Blumenburg: 1912 eröffnet mit Varieté-Vorführungen, 1943 beschädigt, und 1950 wiedereröffnet.
• Das Ufa-Palast: Das größte Kino Europas, eröffnet 1929, jedoch 1944 größtenteils zerstört.
• Das Hansen Kino: 1906 eröffnet, 1928 modernisiert und 1962 geschlossen.
• Lite die Kursaal-Lichtspiele: Eröffnet 1925, überstand den Krieg unbeschadet und existierte bis 1961.

Bogata językowo historia kin odzwierciedla także zmiany społeczne. W programach z lat 30. i 40. XX w. można zrozumieć wyzwanie rzucone ideologii narodowego socjalizmu. Filmy takie jak „Jud Süß” i inne dzieła propagandowe podkreślały przekonania reżimu. Spojrzenie wstecz na kulturę kinową epoki nazistowskiej pokazuje wyzwanie, jakie stanowi utrzymanie wolności filmu w czasach autorytarnych rządów oraz siłę sztuki do kwestionowania norm społecznych, dlatego eimsbuettel-geschichte.de dostarcza nam wielu szczegółów.

Zmiana społeczna i „Piękna Marianna”

Ale Eimsbüttel jest znane nie tylko ze swoich kin. W krajobrazie politycznym dzielnicy widać orientację lewicową, co było szczególnie widoczne w 1933 roku, kiedy kobiety z klasy robotniczej wywieszały za oknami czerwone prześcieradła. Ten rodzaj oporu był uderzającym sygnałem przeciwko powstającej ciemności narodowego socjalizmu. Pomimo tej burzliwej przeszłości Eimsbüttel może spojrzeć wstecz na interesującą i ekscytującą historię, która wydała na świat wiele niezapomnianych osobistości - przede wszystkim „Piękną Mariannę”.

Dzielnica ta jest miejscem tętniącym życiem, łączącym tradycje, a jednocześnie otwartym na nowości. 750-lecie Eimsbüttel to nie tylko świętowanie przeszłości, ale także spojrzenie w przyszłość tego, co ta dzielnica nadal ma do zaoferowania. Kolorowa mozaika historii, kultury i społeczności – Eimsbüttel zdecydowanie warto odwiedzić!